Poezja Heol
- heol
- Posty: 4108
- Rejestracja: 13 kwie 2014, 22:43
- Marka samochodu: Land Rover
- Lokalizacja: mazowieckie.
- Podziękował;: 0
- Otrzymał podziękowań: 0
Re: Poezja Heol
na krawędzi dni
___________
zwabiony znakiem dobrych dni
czekam na brzask poranny
na nowy dzień
pachnący swieżym obrazem
namalowany słońcem
wyśnionym
a jakże realnym
każdego już dnia
za krawędzią
w kwiatach się tarzam
ocieram o jasne niebo
o powietrze
o noce
o ciebie
o bezpowrotność tej drogi
proszę
i oswajam się z dniem
zaistnienia
uczę się od nowa sentencji życia
zamkniętych w pejzażach pamięci
odkrywam dzień dzisiejszy
który serce upaja szczęściem najsłodszym
wsłuchany w szept nocy
idę aleją w świat cichy
spowity płomieniami nieugaszonego pragnienia
uparcie dążę do tych dni
przepełnionych przyszłością
pachnących o brzasku poranku
dobrych dni
zwabionych znakiem
____
heol
____
___________
zwabiony znakiem dobrych dni
czekam na brzask poranny
na nowy dzień
pachnący swieżym obrazem
namalowany słońcem
wyśnionym
a jakże realnym
każdego już dnia
za krawędzią
w kwiatach się tarzam
ocieram o jasne niebo
o powietrze
o noce
o ciebie
o bezpowrotność tej drogi
proszę
i oswajam się z dniem
zaistnienia
uczę się od nowa sentencji życia
zamkniętych w pejzażach pamięci
odkrywam dzień dzisiejszy
który serce upaja szczęściem najsłodszym
wsłuchany w szept nocy
idę aleją w świat cichy
spowity płomieniami nieugaszonego pragnienia
uparcie dążę do tych dni
przepełnionych przyszłością
pachnących o brzasku poranku
dobrych dni
zwabionych znakiem
____
heol
____
- heol
- Posty: 4108
- Rejestracja: 13 kwie 2014, 22:43
- Marka samochodu: Land Rover
- Lokalizacja: mazowieckie.
- Podziękował;: 0
- Otrzymał podziękowań: 0
Re: Poezja Heol
na krawędzi czasu
___________
pozostawiam czas nieistnienia
w bezmierze złych wspomnień
gasnących jak zachodzące słońce
które zostawia cień
ciągnący się długim pasmem niedoli
i własnej niemocy
zrywając powłokę brzemienia
porzucam czas pełen pogardy
i jarzmo zgryzoty
narzucone przez niewidzialny los
odwracam się od krawędzi
brnę przez czas
szukając drogi do wnętrza duszy
gdzie na dnie leży zaczajone szczęście
zrozumieć sens współistnienia
wobec próżni świata
nieśmiałymi dłońmi sięgam
po kwiaty w ogrodzie
i tchnienie w milczeniu
dreszcze ciała w pieszczocie zapachów
spóźnieni pójdziemy ścieżką
po śladach pragnień
które są po dobrej stronie ciszy
w przestrzeni trwających spełnień
słońce wstało by zniewolić dal
cudownie bliską
rozpromienić czas
gasnących wspomnień
bezmiar czasu nieistnienia
pozostawiony
____
heol
____
___________
pozostawiam czas nieistnienia
w bezmierze złych wspomnień
gasnących jak zachodzące słońce
które zostawia cień
ciągnący się długim pasmem niedoli
i własnej niemocy
zrywając powłokę brzemienia
porzucam czas pełen pogardy
i jarzmo zgryzoty
narzucone przez niewidzialny los
odwracam się od krawędzi
brnę przez czas
szukając drogi do wnętrza duszy
gdzie na dnie leży zaczajone szczęście
zrozumieć sens współistnienia
wobec próżni świata
nieśmiałymi dłońmi sięgam
po kwiaty w ogrodzie
i tchnienie w milczeniu
dreszcze ciała w pieszczocie zapachów
spóźnieni pójdziemy ścieżką
po śladach pragnień
które są po dobrej stronie ciszy
w przestrzeni trwających spełnień
słońce wstało by zniewolić dal
cudownie bliską
rozpromienić czas
gasnących wspomnień
bezmiar czasu nieistnienia
pozostawiony
____
heol
____
- heol
- Posty: 4108
- Rejestracja: 13 kwie 2014, 22:43
- Marka samochodu: Land Rover
- Lokalizacja: mazowieckie.
- Podziękował;: 0
- Otrzymał podziękowań: 0
Re: Poezja Heol
na krawędzi nocy
__________
nad codziennoscią pojawił się mrok
zaciągając kurtynę ciemności
nieznaną powłokę nocy
która jak cień pełznie za mną
niosąc nieznane tęsknoty
marzenia próżne i zwątpienia
z czeluści mroków pojawił
się znak przeznaczenia
błądząc po omacku
trafiłem do drzwi otwartych modlitwą
na granicę dni i krawędź nocy
a zesłany anioł
rozświetlił mrok nicości
i dotknął mocą swojej wiary
oszołomił nadzieją
i zaprzyjaźnił z nocą
otworzył oczy
na dotykalny kształt szczęścia
pozwolił zatrzymać rzeczywiste spełnienia
w dłoniach
zaplatanych w pogodnych nocach
i upragnionych porankach
co zastygły w wspomnieniach
a nie
w powłokach nocy nieznanych
zaciągniętych kurtyną ciemności
i mrokiem
który pojawił się nad codziennością
____
heol
____
__________
nad codziennoscią pojawił się mrok
zaciągając kurtynę ciemności
nieznaną powłokę nocy
która jak cień pełznie za mną
niosąc nieznane tęsknoty
marzenia próżne i zwątpienia
z czeluści mroków pojawił
się znak przeznaczenia
błądząc po omacku
trafiłem do drzwi otwartych modlitwą
na granicę dni i krawędź nocy
a zesłany anioł
rozświetlił mrok nicości
i dotknął mocą swojej wiary
oszołomił nadzieją
i zaprzyjaźnił z nocą
otworzył oczy
na dotykalny kształt szczęścia
pozwolił zatrzymać rzeczywiste spełnienia
w dłoniach
zaplatanych w pogodnych nocach
i upragnionych porankach
co zastygły w wspomnieniach
a nie
w powłokach nocy nieznanych
zaciągniętych kurtyną ciemności
i mrokiem
który pojawił się nad codziennością
____
heol
____
- heol
- Posty: 4108
- Rejestracja: 13 kwie 2014, 22:43
- Marka samochodu: Land Rover
- Lokalizacja: mazowieckie.
- Podziękował;: 0
- Otrzymał podziękowań: 0
Re: Poezja Heol
na krawędzi prawdy
__________
ukryta w labiryncie życia
prawda
ubrana w ludzką powłokę
żebraka obdarta i opuszczona
kłamią ci co znają słowa prawdy
i milczą gardząc samymi sobą
bez własnej twarzy pogrązają się w nicości
wchodzą w świat wyimaginowanych urojeń
kłamliwy mrok nieświadomości
nawet własnej prawdy nie potrafią bronić
idą na oślep
brną w beznadziejną bladość
umierających rzeczywistości
chwili tracić nie wolno
pomóc prawdzie wejść do wieczności
dobra
przełamać krawędzie prawdy
tej nieprawdziwej
wejść w głos własnego sumienia
który jest krzykiem duszy człowieczej
i krzykiem niemocy
o ból żeby minął
a życie by nie leżało odłogiem
i czasu starczyło na szczęście
poczekać na miłość
co się rodzi tylko z prawdy serca
by ciało zgłodniałe żebraka
nakarmić
____
heol
____
__________
ukryta w labiryncie życia
prawda
ubrana w ludzką powłokę
żebraka obdarta i opuszczona
kłamią ci co znają słowa prawdy
i milczą gardząc samymi sobą
bez własnej twarzy pogrązają się w nicości
wchodzą w świat wyimaginowanych urojeń
kłamliwy mrok nieświadomości
nawet własnej prawdy nie potrafią bronić
idą na oślep
brną w beznadziejną bladość
umierających rzeczywistości
chwili tracić nie wolno
pomóc prawdzie wejść do wieczności
dobra
przełamać krawędzie prawdy
tej nieprawdziwej
wejść w głos własnego sumienia
który jest krzykiem duszy człowieczej
i krzykiem niemocy
o ból żeby minął
a życie by nie leżało odłogiem
i czasu starczyło na szczęście
poczekać na miłość
co się rodzi tylko z prawdy serca
by ciało zgłodniałe żebraka
nakarmić
____
heol
____
- heol
- Posty: 4108
- Rejestracja: 13 kwie 2014, 22:43
- Marka samochodu: Land Rover
- Lokalizacja: mazowieckie.
- Podziękował;: 0
- Otrzymał podziękowań: 0
Re: Poezja Heol
zamyślenie
__________
jestem tu
w świecie zachłyśniętym
metafizyczną wizją krainy
otoczonej powłoką obłudy
monumentami skrzydlatych wiatraków
mielących mgłę nieziszczalnych marzeń
zwierciadeł odbijających próźnię
kłamliwej prawdy
głosy bez słów
i znaki
które nic nie znaczą
niedobry świat ludzkich cierpień
gdzie żyć trudno
a łatwiej konać
mocą milczenia nie wyzwolimy
jarzma bohaterów
którzy obnażają swój bezwstydny pęd
za własnym tylko uśmiechem na twarzy
uśmiechem odbierającym wszystkim nadzieję
na istnienie bez jutra
wartości bezwartości
i los zobojętnienia pustoszący życie
lecz powróci dzień odczłowieczajacy duszę
znowu będą pachnieć ogrody na wiosnę
bogosławiony trud wyda na świat prawdę
drogę wspólną dla wszystkich
do drzwi zapuka wiara
która zniweczy z trwogą wspomniane przeżycia
wiatr rozwieje wizje
znikną monumenty wiatraków z krajobrazów
pomroki mgły rozświetlą usmiechy spełnień
bez kłamliwej prawdy a z wartością największą
Ojczyzny
____
heol
____
__________
jestem tu
w świecie zachłyśniętym
metafizyczną wizją krainy
otoczonej powłoką obłudy
monumentami skrzydlatych wiatraków
mielących mgłę nieziszczalnych marzeń
zwierciadeł odbijających próźnię
kłamliwej prawdy
głosy bez słów
i znaki
które nic nie znaczą
niedobry świat ludzkich cierpień
gdzie żyć trudno
a łatwiej konać
mocą milczenia nie wyzwolimy
jarzma bohaterów
którzy obnażają swój bezwstydny pęd
za własnym tylko uśmiechem na twarzy
uśmiechem odbierającym wszystkim nadzieję
na istnienie bez jutra
wartości bezwartości
i los zobojętnienia pustoszący życie
lecz powróci dzień odczłowieczajacy duszę
znowu będą pachnieć ogrody na wiosnę
bogosławiony trud wyda na świat prawdę
drogę wspólną dla wszystkich
do drzwi zapuka wiara
która zniweczy z trwogą wspomniane przeżycia
wiatr rozwieje wizje
znikną monumenty wiatraków z krajobrazów
pomroki mgły rozświetlą usmiechy spełnień
bez kłamliwej prawdy a z wartością największą
Ojczyzny
____
heol
____
- heol
- Posty: 4108
- Rejestracja: 13 kwie 2014, 22:43
- Marka samochodu: Land Rover
- Lokalizacja: mazowieckie.
- Podziękował;: 0
- Otrzymał podziękowań: 0
Re: Poezja Heol
Wszelka filozofia,chociaż dużo gada i dowodzi,jest dzieckiem
wobec śmierci,która milczy.
BLAISE PASCAL
żyj i walcz
__________
w nieuleczalny i zepsuty
sen zapędzasz swe marzenia
zabójczym lotem w złudne szczęście
odjeżdżasz zaślepiony strzałą
błądzisz wsród beskresów
wśród pustki gdzieś na granicy
zguby nie odróżniasz nocy już od dnia
zyj nie ulegaj walcz
spokojne sny odzyskasz i
spokój duszy odzyskasz
nowe słońce bez białej smierci
do końca żyj i nie ulegaj
wygrałeś bo uwierzyłeś w siebie
byłeś na dnie lecz otworzyłeś serce
wszechmocna miłość wypełniła pustkę
więc dalej żyj i walcz
pod jasnym niebem
odpływasz w rzeczywistość
haustami łykasz nowe życie
tak dalej żyj i nie ulegaj
tańczysz w zachwycie pocałunków i
pożądań znalazłeś miłość z wzajemnością
znalazłeś sens istnienia
żyj nie ulegaj walcz
____
heol
_____
wobec śmierci,która milczy.
BLAISE PASCAL
żyj i walcz
__________
w nieuleczalny i zepsuty
sen zapędzasz swe marzenia
zabójczym lotem w złudne szczęście
odjeżdżasz zaślepiony strzałą
błądzisz wsród beskresów
wśród pustki gdzieś na granicy
zguby nie odróżniasz nocy już od dnia
zyj nie ulegaj walcz
spokojne sny odzyskasz i
spokój duszy odzyskasz
nowe słońce bez białej smierci
do końca żyj i nie ulegaj
wygrałeś bo uwierzyłeś w siebie
byłeś na dnie lecz otworzyłeś serce
wszechmocna miłość wypełniła pustkę
więc dalej żyj i walcz
pod jasnym niebem
odpływasz w rzeczywistość
haustami łykasz nowe życie
tak dalej żyj i nie ulegaj
tańczysz w zachwycie pocałunków i
pożądań znalazłeś miłość z wzajemnością
znalazłeś sens istnienia
żyj nie ulegaj walcz
____
heol
_____
- heol
- Posty: 4108
- Rejestracja: 13 kwie 2014, 22:43
- Marka samochodu: Land Rover
- Lokalizacja: mazowieckie.
- Podziękował;: 0
- Otrzymał podziękowań: 0
Re: Poezja Heol
nadzieja
________
nadzieja na bezpowrotny
żal
okrutny
co trwał
w westchnieniach
głuchy na modły
w bezlitosną otchłań
pogrążał
mózg zaciśnięty w szponach
zniewolenia
jak w pierścieniu obłędu
nie pozwalał
zapomnieć o zakazanej muzyce
która w nieludzkim milczeniu
natarczywa
wygrywa bitwę zwycięską
i
mój ból
i
moją męczarnię
____
heol
____
________
nadzieja na bezpowrotny
żal
okrutny
co trwał
w westchnieniach
głuchy na modły
w bezlitosną otchłań
pogrążał
mózg zaciśnięty w szponach
zniewolenia
jak w pierścieniu obłędu
nie pozwalał
zapomnieć o zakazanej muzyce
która w nieludzkim milczeniu
natarczywa
wygrywa bitwę zwycięską
i
mój ból
i
moją męczarnię
____
heol
____
- heol
- Posty: 4108
- Rejestracja: 13 kwie 2014, 22:43
- Marka samochodu: Land Rover
- Lokalizacja: mazowieckie.
- Podziękował;: 0
- Otrzymał podziękowań: 0
Re: Poezja Heol
rozdział życia
__________
pożegnany
rozdział życia
zamknięty w witrynie czasu
szargany niemocą
na przestrzał
z niewidocznym milczeniem
spogląda
w słońce poranka świeżego
co zwierciadłem duszy maluje
radość dnia złocistym kolorem
przyszłości bliskiej
jak bezkres szczęścia
wiecznie
żywym pozostał
zły sen niech zgaśnie
w zapomnieniu nicości
w bezwzględnym świecie
ciemności
smutku
i unicestwienia
i tylko zorza co rozświetla
ciemności nocy
ze złymi snami
co gubi mrok
nieczysty
a wszechświat niech ogarnie
tajemniczość uśmiechów
i snów najpiękniejszych
jak anioł skrzydlaty
jak jawa
jak życie
____
heol
____
__________
pożegnany
rozdział życia
zamknięty w witrynie czasu
szargany niemocą
na przestrzał
z niewidocznym milczeniem
spogląda
w słońce poranka świeżego
co zwierciadłem duszy maluje
radość dnia złocistym kolorem
przyszłości bliskiej
jak bezkres szczęścia
wiecznie
żywym pozostał
zły sen niech zgaśnie
w zapomnieniu nicości
w bezwzględnym świecie
ciemności
smutku
i unicestwienia
i tylko zorza co rozświetla
ciemności nocy
ze złymi snami
co gubi mrok
nieczysty
a wszechświat niech ogarnie
tajemniczość uśmiechów
i snów najpiękniejszych
jak anioł skrzydlaty
jak jawa
jak życie
____
heol
____
- heol
- Posty: 4108
- Rejestracja: 13 kwie 2014, 22:43
- Marka samochodu: Land Rover
- Lokalizacja: mazowieckie.
- Podziękował;: 0
- Otrzymał podziękowań: 0
Re: Poezja Heol
dusza
__________
dusza jest otchłanią
co radości pragnie
uniesień
wytrwale oczekuje wiecznej wiosny
jak łodzi przypływajacej
z mrocznego morza
zimnych marzeń
półmroków
odległej rzeczywistości
zostawiając noc i szary smutek
perłami łez szczęścia
powraca pieśń triumfalna
spiewając z radością
nasze pieśni
które rozbudzają uśpione
nadzieje
pierś rozerwana duszą nabrzmiałą
budzi zbolałe ciało
skrzydła wyrosłe z nadmiaru uczuć
przenoszą miłość
na wyspy wiecznego szczęścia
oświetlone nowym słońcem
w ogrody
róż najpiękniejszych
co ogniem barw płoną
jak miłość
milczeniem będziemy się witać
spojrzeniami oczu rozmawiać
na brzegu czasu
na drodze do serca
bez schodów
bez granic
____
heol
____
__________
dusza jest otchłanią
co radości pragnie
uniesień
wytrwale oczekuje wiecznej wiosny
jak łodzi przypływajacej
z mrocznego morza
zimnych marzeń
półmroków
odległej rzeczywistości
zostawiając noc i szary smutek
perłami łez szczęścia
powraca pieśń triumfalna
spiewając z radością
nasze pieśni
które rozbudzają uśpione
nadzieje
pierś rozerwana duszą nabrzmiałą
budzi zbolałe ciało
skrzydła wyrosłe z nadmiaru uczuć
przenoszą miłość
na wyspy wiecznego szczęścia
oświetlone nowym słońcem
w ogrody
róż najpiękniejszych
co ogniem barw płoną
jak miłość
milczeniem będziemy się witać
spojrzeniami oczu rozmawiać
na brzegu czasu
na drodze do serca
bez schodów
bez granic
____
heol
____
- heol
- Posty: 4108
- Rejestracja: 13 kwie 2014, 22:43
- Marka samochodu: Land Rover
- Lokalizacja: mazowieckie.
- Podziękował;: 0
- Otrzymał podziękowań: 0
Re: Poezja Heol
w oddali
__________
pogłębianie
życia
w oddali
od myśli uciekamy samotnej
w rzeczywistość
w dolinę cichutką
daleko tak a blisko
tam gdzie duszę rozświetla promyk słońca
najmniejszy
i jak klucz otwiera
nadzieję do przyszłości
gdzie wiatr na skrzypcach
bez strun
gra wspomnienia
i
nic nie trzeba już rozumieć
zrozumieć westchnienia
jakże wtedy jest słodki zapach chwili
jakie myśli pogodne
jakie białe
a ogród wiosennej zieleni
z bzem wonnym
jest rajem
i tylko radość jest cicha
że aż smutna
i ciężka jak kamienie
i twarda
poniosę te kamienie
do końca będę niósł
aż tam
daleko
____
heol
____
__________
pogłębianie
życia
w oddali
od myśli uciekamy samotnej
w rzeczywistość
w dolinę cichutką
daleko tak a blisko
tam gdzie duszę rozświetla promyk słońca
najmniejszy
i jak klucz otwiera
nadzieję do przyszłości
gdzie wiatr na skrzypcach
bez strun
gra wspomnienia
i
nic nie trzeba już rozumieć
zrozumieć westchnienia
jakże wtedy jest słodki zapach chwili
jakie myśli pogodne
jakie białe
a ogród wiosennej zieleni
z bzem wonnym
jest rajem
i tylko radość jest cicha
że aż smutna
i ciężka jak kamienie
i twarda
poniosę te kamienie
do końca będę niósł
aż tam
daleko
____
heol
____
- heol
- Posty: 4108
- Rejestracja: 13 kwie 2014, 22:43
- Marka samochodu: Land Rover
- Lokalizacja: mazowieckie.
- Podziękował;: 0
- Otrzymał podziękowań: 0
Re: Poezja Heol
wiara
_________
życie
przemija dniami ciasnymi
daleko
w głąb nicości
bez lęku biegnę po
modlitwę
przez powietrze stuleci
przez odbity życiorys
w krzywym zwierciadle życia
biegnę na przestrzał
w jasność słońca
z wtórowaniem muzyki ziemi
wpisanej w istnienie bezczasu
blask słów błagalnych
opętały umysł
i myśli bez horyzontów
skrzydłami kreślą znaki
w mozaice sensu istnienia
wieczności niepojętej przez myśl
uwierzyć w jasności zaświatów
pęd czasu
co rozrywa firmament nieba
i oczekiwany widnokrąg
który błyska
niepewnością
a zarazem latarniami
rozświetlającymi ulice niebos
siłą wiary przetrwamy
i zwyciężymy
siłę bezwiary
____
heol
____
_________
życie
przemija dniami ciasnymi
daleko
w głąb nicości
bez lęku biegnę po
modlitwę
przez powietrze stuleci
przez odbity życiorys
w krzywym zwierciadle życia
biegnę na przestrzał
w jasność słońca
z wtórowaniem muzyki ziemi
wpisanej w istnienie bezczasu
blask słów błagalnych
opętały umysł
i myśli bez horyzontów
skrzydłami kreślą znaki
w mozaice sensu istnienia
wieczności niepojętej przez myśl
uwierzyć w jasności zaświatów
pęd czasu
co rozrywa firmament nieba
i oczekiwany widnokrąg
który błyska
niepewnością
a zarazem latarniami
rozświetlającymi ulice niebos
siłą wiary przetrwamy
i zwyciężymy
siłę bezwiary
____
heol
____
- heol
- Posty: 4108
- Rejestracja: 13 kwie 2014, 22:43
- Marka samochodu: Land Rover
- Lokalizacja: mazowieckie.
- Podziękował;: 0
- Otrzymał podziękowań: 0
Re: Poezja Heol
ogrody i krajobrazy
___________
ileż wartości rodzą krajobrazy
z ogrodami łagodności
i alejami przepełnionymi
dobrocią
jakże inna jest wtedy świadomość
istnienia
wskrzeszenie czystości form życia
pozwala zagłuszyć doznane krzywdy
słowa czyste są mądrością wiary
a nie obnażonym mieczem
nienawisci i pogardy
prawda i tylko prawda
niech nasyca powietrze
którym oddycha obłuda i fałsz
życie w ciemności przekreśla
rzeczywistość zrozumienia uczuć
miłości najpiękniejszych
doznań spojrzenia
i pragnień dotyku
jasność słów rozświetla mroczny gąszcz
perfidnego kłamstwa
wskazuje drogę do ogrodów wiecznej wiosny
tchnącej upojeniem
oczy zachwycone pięknem
rozszerzając żrenice
rzucają miłość w głodne serca
dłonie sycą się
dotykiem słodkiej nocy
ranek pozdrawia
rozkosznymi piesczotami słońca
kwitnie ogród pogodny
i wesoły
prawdziwy bo stworzony z prawdy
przepełniony dobrocią
rodzący krajobrazy łagodności
i ogrody prawdy
___________
heol
____
___________
ileż wartości rodzą krajobrazy
z ogrodami łagodności
i alejami przepełnionymi
dobrocią
jakże inna jest wtedy świadomość
istnienia
wskrzeszenie czystości form życia
pozwala zagłuszyć doznane krzywdy
słowa czyste są mądrością wiary
a nie obnażonym mieczem
nienawisci i pogardy
prawda i tylko prawda
niech nasyca powietrze
którym oddycha obłuda i fałsz
życie w ciemności przekreśla
rzeczywistość zrozumienia uczuć
miłości najpiękniejszych
doznań spojrzenia
i pragnień dotyku
jasność słów rozświetla mroczny gąszcz
perfidnego kłamstwa
wskazuje drogę do ogrodów wiecznej wiosny
tchnącej upojeniem
oczy zachwycone pięknem
rozszerzając żrenice
rzucają miłość w głodne serca
dłonie sycą się
dotykiem słodkiej nocy
ranek pozdrawia
rozkosznymi piesczotami słońca
kwitnie ogród pogodny
i wesoły
prawdziwy bo stworzony z prawdy
przepełniony dobrocią
rodzący krajobrazy łagodności
i ogrody prawdy
___________
heol
____